Köşe

Bir plan yapayım diyorum, tutmuyor. Aslında neyi nasıl planlamam gerektiğini ben de bilmiyorum. Değişken çok fazla, bilinmeyen daha fazla, daha da önemlisi sonucunda neye ulaşmak istediğinin bilememenin soru işaretleri daha fazla.

Düşünüyorum ara ara, bana en çok koyan ne. Kendimi tam olarak ifade edemediğim birinin olmayışı mı, kendimi vereceğim bir işimin olmaması mı, aynı döngülere girip durmak mı, bilinmeyen hepsinin birbirinin aynısı olması muhtemel yıllar mı, ben en iyiye ulaşsam da değişmeyecek saçma, adaletsiz dünya düzeni mi bilemiyorum. Bir tarafta peşinden koşulmamış, bir köşede sinmiş, bozulmuş, yeniden açmasına ihtimal vermediğim hayallerim, bir tarafta kendi çapında dönen, kendi döndüğünden fazla beni döndüren teker. Bunların yanında da risk nedir bilmeyen, kendi için hiç çarpmamış bir yürek.

Bir köşe bulmuşsun kendine, gittikçe o köşede silikleşiyorsun. Kimsenin seni anlamadığından dem vurarak, kimseye kendini anlatmayarak kendince avunuyorsun. Sen anlatmadıkça kim ne anlasın?